Oy ta ko’onton/Tengo en el pecho
Mukul ta ko’onton
sjepelul jvokol;
tey mukul sjepelul ta yutil jbek’tal
k’unk’un chk’a’ li jkuxlejale.
Mukul ta jbek’tal li vokolile.
Ta jots’ ka’i,
tanij ta stekel jbakiltak,
ta smilun.
Sna’inoj ts’ijilal yanal ke,
tanijem ta sjunul ke
xchi’uk chak’emik ta jujuts’uj jbek’tal.
Li ke’e, li ko’ontone, li jbek’tale:
stekel noj ta lajelal,
noj ta ep satetik ti ya’yijemik
noj ta at o’ontonal
ta sjepelul vokolil
xchi’uk ch’ayel ta o’ontonal.
Tengo en el pecho
Tengo enterrado en el pecho
pedazos de mi pasado;
pedazos arrojados en lo más hondo de mis entrañas
que lentamente pudren mi presente.
Tengo sepultado en el cuerpo restos de dolor.
Quiero exhumarlos,
pero se aferran a mis huesos,
me carcomen.
El silencio habita en mis labios,
inunda mi boca
y agrieta cada centímetro de mi piel.
Mi boca, mi pecho, mi cuerpo:
todo de mi está infestado de muerte,
de rostros agonizantes
de innumerables tristezas
de escombros
de olvido.